Het slechtste damboek ter wereld

1991 (Eerste editie)
Govert Westerveld
Het slechtste damboek ter wereld ooit geschreven

Inleiding 2013

In 1991 had ik een groot boek geschreven over de randopeningen en het boek te koop gesteld via een exe-file voor de computer. In 2010 werd ik plotseling benaderd door de schaker Gerard Welling, die vroeg of ik het boek nog had. Ik moest helaas de schrijver teleurstellen, want door instorting van mijn huis vanwege een onwetmatige huizenbouwer en andere zaken was ik het boek kwijtgeraakt. Maar geen nood, de schaker Gerard Welling had voor hetere vuren gestaan en gaf  al snel een verrassend en positief antwoord terug.Via via kon hij na enige weken een Nederlandse damvriend contacteren die mijn boek nog had, en Wellink had  kunnen constateren dat het ook op de huidige personal computers nog werkte. Vervolgens had hij geprobeerd om het materiaal naar textformaat te converteren, om als het ware het oorspronkelijke tekstmanuscript terug te krijgen. In eerste instantie ging dat niet helemaal zoals het hoorde met leestekens en diagrammen. Daarna had hij met een schaakvriend een automatiseerder naar het programma gekeken en bleek het de DOS-codering van het tekstbestand te zijn. Door de instellingen iets te veranderen kwam de tekst wel in zijn originele vorm te voorschijn.

Zijn antwoord dat de tekst weer in zijn originele vorm te voorschijn kwam is ietswat bescheiden, want in feite moest hij urenlang de bladzijdens corrigeren en bijwerken om tot een goed resultaat te komen. Maar dat alles lukte uiteindelijk bij deze schaker. En zo werd door hem mijn oude exe-file boek omgetoverd in een tekst file en kon ik aan de slag om de oude diagrammen met kruisjes en cirkeltjes te vervangen door nieuwe mooie diagrammen. Dat heb ik dus gedaan en het was eerlijk gezegd heel veel werk. Na verdieping in de toestand van het oude boek kwam ik er dan ook achter dat mijn boek in feite een heel slecht boek was en de ietswat cynische recentie van Johan Krajenbrink mag er ook zijn. Gelukkig vallen de mensen mij hier in Spanje niet op mijn taal aan. Ook Ben Springer, die zoveel voor de damsport had gedaan, werd in Nederland aangevallen op zijn taal. Erg kinderachtig, als men bedenkt dat als iemand vele jaren uit Nederland weg is men automatisch de taal kwijtraakt. Vele teksten in mijn boek worden door de recentie van Kraijenbrink volledig uit hun verband gerukt en dat lijdt alleen maar tot verwarring. Ik wil graag de lezer erop wijzen dat alles wat in het boek staat op waarheid berust en ik heb als Historicus en Hispanist echt niet de gewoonten leugens te schrijven. Niettemin wil ik sportief en realistisch blijven en met de recentie van Kraijenbrink heb ik nu genoeg bewijsmateriaal in handen om mijn exe-file boek, nu in gedrukte toestand, de titel te geven van: "Het slechtste damboek ter wereld ooit geschreven". Een beetje zelfspot is altijd goed, zodat ik ook in dit boek de recentie van Kraijenbrink plaats.

De titel van dit boek is een juiste weergave van de werkelijkheid en de bewijzen liegen er niet om. Mijn boek werd betiteld door een damliefhebber als een "vreselijk boek" en in het tijdschrijft "Dammen" nr. 77/78 in een hele lange recensie van Johan Krajenbrink concludeerde deze dat het boek een twijfelgeval is "omdat het bij al zijn mafheid tegelijkertijd zeer inspirerend is".